Njemačko je vojno groblje Langemark posljednje počivalište 44.000 vojnika poginulih u Prvome svjetskom ratu, od čega je u masovnoj grobnici pokopano 25.000 vojnika koji su preneseni iz drugih vojnih groblja u regiji u razdoblju od 1956. do 1958. godine. Groblje opasano niskim zidom podijeljeno je u tri grobne zone koje su gotovo ekvivalentne i paralelne trima prostorima u izvornome monolitnom prilazu izgrađenom 1930. godine od pješčenjaka iz Weserberga s interijerom obloženim hrastovinom. Preostale dvije zone razdvajaju tri međusobno povezana bunkera, ostatkeHindenburgove linije. Upravo taj ritam izgrađenih artefakata i prevladavajućeg zelenila inspirirao je belgijski arhitektonski ured Govaert&Vanhoutte da svojim ulaznim paviljonom iz 2006. slijede ovu alteraciju.